Jesion

Jesion daje bardzo duże możliwości obróbki. Niezależnie od wieku drzewa, jeśli po ścięciu drewnom zostanie sparzone, to będzie można je giąć bez większego ryzyka, łatwo jest też polerować jego powierzchnię, natomiast cały czas jest to drewno tak twarde, jak dąb, buk czy mahoń, a zatem jego obróbka wymaga nie tylko doskonałych narzędzi, ale przede wszystkim czasu. Podstawową wadą jesionów, którą eliminuje się przez wędzenie albo stosowanie odpowiedniej techniki barwienia i zabezpieczania, jest względnie duża wrażliwość na wilgoć. Ze względu na wewnętrzną budowę drewno dobrze wchłania wodę, ale też szybko i nierównomiernie pęcznieje, co może prowadzić do jego pękania.

Jesiony mają bardzo trwałe drewno. Dotyczy to zresztą wszystkich gatunków, które się pozyskuje dla przemysłu meblarskiego, a jest ich kilkanaście. W wielu przypadkach porównanie funkcjonalne między jesionem a dębem nie wskazuje wyraźnego faworyta. Faktem jednak jest, że w większości przypadków dęby prezentują się lepiej. Nie jest to jednak regułą, ponieważ wygląd jesionów bardzo zmienia się z biegiem czasu. W przypadku młodszych drzew całe drewno jest raczej jasne, a granica naturalnego rysunku jest mocno zatarta. Im starsze jest drewno, tym wyraźniej ciemno zabarwiona twardziel odcina się od zawsze jasnej bieli. Sztuką jest więc przede wszystkim czekanie na właściwy moment pozyskania drewna, co oczywiście wpływa też na cenę mebli.