LDF

LDF jest tanim materiałem. To podstawowa zaleta, dzięki której można też obniżyć koszt produkcji mebli. Jak wszystkie płyty pilśniowe, świetnie nadaje się jako baza do oklejenia fornirem lub – co obecnie stosuje się zdecydowanie częściej – foliami meblowymi lub papierem dekoracyjnym. Nawet mimo zastosowania wielu różnych dodatków uszlachetniających LDF nie będzie nigdy materiałem odpornym na wilgoć, ale za to możliwość stworzenia stosunkowo cienkich arkuszy pozwala na budowę dość elastycznych elementów. W niektórych wersjach płyty LDF pozwalają na swobodne „oddychanie” materiału, dlatego stosuje się je w szczelnych meblach, by przynajmniej w minimalnym stopniu utrudniać gromadzenie się wilgoci.

Podstawowym zastosowaniem płyt LDF była produkcja paneli ściennych. Po dekoracyjnym oklejeniu faktycznie sprawdzają się one w tej roli, ponieważ na ścianach nie są zagrożone uszkodzeniami mechanicznymi ani zalaniem. W przemyśle meblarskim LDF przede wszystkim zastępuje płyty pilśniowe starszej generacji – jest od nich nieco bardziej wytrzymały, ale zdecydowanie nadal delikatny, stąd można go wykorzystać do produkcji den niewielkich szuflad albo tyłów szaf. Wrażliwość i delikatność LDF-u sprawiają, że w wielu przypadkach stolarnie w ogóle rezygnują z jego wykorzystywania do produkcji
mebli.