Barwienie drewna

Bejcowanie może stanowić podstawową technikę ochrony przed wilgocią. Niektóre typy preparatów do barwienia drewna zmniejszają nasiąkliwość wierzchnich warstw i zapobiegają tym samym puchnięciu materiału oraz rozwojowi mikroorganizmów. Należy jednak pamiętać, że barwienie drewna nie jest samo w sobie techniką impregnacji i drewna dzięki temu nie stanie się zupełnie odporne na wodę. Stąd też barwienie drewna świetnie sprawdza się w przypadku mebli do gabinetu albo salonu, ale już w przypadku mebli kuchennych nie jest zalecaną techniką. Można barwić właściwie wszystkie gatunki drewna, natomiast najczęściej stosuje się tę technikę na drewnie o niezbyt wyrazistym wzorze lub niedoskonałej estetyce. Bejce pokrywają drobne niedoskonałości i wzmacniają rysunek drewna. W przypadku najbardziej nietypowego materiału nie ma takiej potrzeby, choć sam proces barwienia nadal jest technicznie wykonalny.

Niekiedy używa się bejc bezbarwnych, ale zdecydowanie popularniejsze są preparaty z dodatkiem różnych pigmentów. Stosuje się je po to, aby nadać naturalnemu rysunkowi słojów większą głębię. Barwienie drewna nie usuwa w żaden sposób naturalnego wzoru, tylko pozwala go podkreślić i skontrastować. Dzięki temu możliwe jest zabarwienie gatunków drewna tak, by imitowały inne, a także nadanie im zupełnie nowego wyglądu, który będzie nosił znamiona naturalności. Stosując na przykład błękitną bejcę, można stworzyć złudzenie, iż odcień niebieskiego jest podstawowym kolorem drewna.